Het is nu 8u30. Ik zit al een dik half uur op het werk, terwijl ik er normaal pas om half tien ben. *glunder*
Enige nadeel: er zijn nog steeds geen collega’s om tegen te stoefen. Als ze hier allemaal pas tegen negen binnendruppelen, gelooft geen kat dat ik hier al zo vroeg was. Ik had meteen om acht uur een mailtje moeten sturen. Dju. 🙂
Je hebt toch op zijn minst koffie (mét koekje) gezet voor al die collega’s? 😉
We hebben een Senseo. Maar de koekjes liggen al klaar 🙂
Er is trouwens nog steeds niemand!
haha, ik heb dat ook altijd voor…ik kom hier altijd om 7.30 aan en dan is er nog geen kat. En dan voel ik mij altijd wat schuldig als ik rond 16u15 naar huis vertrek…
@ Valerie: precies!
Hét moment om met je poep op het kopieermachine te kruipen. 😉
Herkenbaar. Vooral vervelend wanneer je bijna elke dag voor half acht op het werk bent en het overgrote deel pas om half elf binnendruppelt. Wekelijks minstens drie keer krijg je te horen om half vijf: “eeee, ben je nu al weg?” met de nadruk op NU.
Chat openzetten én mails beantwoorden, van zodra je binnen bent!
Anderzijds: de zaligste momenten waarop je heb rustigst kan werken zijn wel die vroege uurtjes!
@muggenbeet: hahaha, waar u allemaal niet aan denkt…
‘k Geloof het wel, Cajiente. Toch nuttig zo’n persoonlijke blog om te na te gaan of ge zo vroeg dan ook écht werkt…
Uwe baas